بررسی تغییرات ترکیب بدن شاه میگوی آب شیرین ( Astacus leptodactylus ) در سنین و اوزان مختلف

به منظور بررسی ترکیب شیمیایی بدن شاه میگو در مراحل مختلف زندگی ، حدود 10 هزار عدد نوزاد در استخر خاکی رها سازی شدند. نمونه برداری در سه مرحله از شاه میگوهای 1 ماهه، 4 ( 4-3 گرم) ماهه و 16 ماهه انجام گرفت. پس از تفکیک جنس نر و ماده و تقسیم بدن شاه میگو به 6 قسمت چنگال ، پوست کاراپاس ، امعاء واحشاء ، گوشت شکم ، پوست شکم و دم، ترکیب شیمیایی قسمتهای مختلف تعیین شد. مقدار درصد چربی و خاکستر بدن در شاه میگوهای آزمایشی با افزایش سن افزایش پیدا کرد. میزان چربی در شاه میگوهای آزمایشی بین 2 تا 5/3 درصد ، مقدار پروتئین بین 37 تا 45 درصد و میزان فیبر بین 33تا 35 درصد نوسان داشت. میانگین مقدار ترکیب شیمیایی بدن در شاه میگوهای نر و ماده تفاوت معنی داری را نشان نداد(05/0 p>). بیشترین میزان پروتئین در گوشت شکم(درجنس نر و ماده به ترتیب 13/74 و 8/72 درصد) و بیشترین مقدار چربی در امعاء و احشاء(در جنس نر و ماده به ترتیب 43/8 و 49/10 درصد) این گونه بر آورد گردید. پوست شکم ، پوست کاراپاس و دم با مقدار حدود 16-15 درصد فیبر مهمترین اندام های حاوی فیبر در شاه میگو بودند. میزان خاکستر قسمت های مختلف بدن عمدتا از 30 تا 50 درصد متغییر بود و کمترین مقدار آن در گوشت شکم (حدود 8 درصد) تعیین گردید. بین میانگین اجزاء شیمیایی در اندام های مختلف بدن اختلاف معنی داری وجود داشت(05/0 p